Perdeler

Gece oldu ama perdeleri kapatmadım bu akşam,
Kim görecekse görsün kin ve sıkıntı dolu gözyaşlarımızı, çırılçıplak...
Soyunacak nasılsa tüm ağaçlar pencere önünde
Hepimiz çıplak olacağız, hüznün karşısında, en az herkes kadar.

belki tanrılar da,
kısa pantolon giyiyorsa
ve çizgili uzun çorap altına,
kulakta da iğneli küpe,
turuncu mavi,
kendine yuvarlanan batik tshirtlerde akıp giden zamana 
nah hükmediyorlar! bokum!

tanrılar, inanıyorum ki, göremiyorlar
perdelerin arkasını

insan bile
bırakmaz yoksa
insanı,

bu kadar acıyla.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

İşçilerin Son Akşamında

Üzüldüğünde yalnız kalanlar ne yapar? Küçülmüşlüğüyle, insan, hangi karanlığa sığar? Bu üşüyüp durduğumuz gün ışıklarında  Bizi kim görür gö...