Küçükt anr ılar

Küçükt anr ılar da 

saklandı.

Şimdi gece,

semt kenarına dikilmiş

Uzun ıhlamur

ve kestaneleri

ılgıt nefeslerle tırmanır.

T an rıla r da

küçük yapraklarından

büyük ellerini gizleyeren

kaldırımlara dökülür.

Ağlayanların yüzü kapatılmaz.

Spätilerin ışıklarında bir göğüs

dolusu insan, sarhoş, düşünceli, ikinci el...

Ellerimizin yetişemediği kadar

Nefeslerimizde de ta nrılar sallanır.

Berlin'in elleri

Yüzünde yeşil ağaç salkımları

Kimse ağlayarak 

tanrısına 

kavuş - a - maz.

Gece,

fesleğen kokuyor.

Küçükt anr ılar da

saklandı.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

İşçilerin Son Akşamında

Üzüldüğünde yalnız kalanlar ne yapar? Küçülmüşlüğüyle, insan, hangi karanlığa sığar? Bu üşüyüp durduğumuz gün ışıklarında  Bizi kim görür gö...